26/06/2025
Gereserveerd voor leden
De wettelijke minimumrendementsgarantie op aanvullende pensioenen blijft ook in 2026 behouden op 2,5%. De FSMA bevestigde zoveel afgelopen maandag op haar site (zie link). De minimumrendementsgarantie is belangrijk voor het vertrouwen in de 2e pijler maar blijft een vangnet, en geen plafond. Pensioenfondsen bieden structureel méér rendement dan de wettelijke minimumgrens.
Wat houdt de minimumrendementsgarantie precies in?
Om het beleggingsrisico van aangeslotenen te beperken, verplicht de Wet Aanvullende Pensioenen (WAP) de inrichter (werkgever of sector) om bij pensionering of overdracht van hun reserves na uittreding minstens het totaal van de gestorte bijdragen terug te betalen, gekapitaliseerd aan een wettelijk vastgestelde rentevoet. Deze verplichting geldt enkel hoofde van de inrichter, niet voor de pensioeninstelling. Het is dan ook de inrichter die dient in te staan voor de nodige bijpassing ingeval van een eventueel tekort.
Welke type van plannen vallen onder de garantie?
Type plan
Werknemersbijdragen
Werkgeversbijdragen
Vaste bijdragen (DC)
✔️
✔️
Cash balance (CB)
✔️
✔️
Vaste prestaties (DB)
✔️
❌
Van 4,75% naar 2,5%: een historiek in beweging
De wettelijke rendementsgarantie werd sinds 1986 stapsgewijs aangepast:
Vanaf 1986: 4,75% op werknemersbijdragen bij pensioenfondsen;Vanaf 1996: 4,75% op werknemersbijdragen bij pensioenfondsen én verzekeraars;Vanaf 2004: 3,25% op werkgeversbijdragen (enkel DC en CB) en 3,75% op werknemersbijdragen (ongeacht het type van plan);Vanaf 2016: 1,75% (op basis van nieuwe berekeningswijze gekoppeld aan OLO-rente, met onder- en bovengrens (min. 1,75%, max. 3,75%)), zowel op werkgeversbijdragen (enkel DC en CB als op werknemersbijdragen (ongeacht het type van plan);2025–2026: stijging van 1,75% naar 2,5% (voor het overige met behoud van de systematiek). Hoe wordt de minimumrendementsgarantie berekend? En wat is het verschil tussen de ‘horizontale’ en ‘verticale’ methode ingeval van wijziging van de hoogte van de garantie?
Sinds 2016 wordt het wettelijke minimumrendement op aanvullende pensioenen niet langer vastgelegd als een vast percentage in de wet. In plaats daarvan bepaalt de FSMA jaarlijks (op 1 juni) het toe te passen rendement, op basis van een vooraf vastgelegde rekenregel. Die berekening is gebaseerd op het gemiddelde rendement van de afgelopen 24 maanden van de Belgische overheidsobligaties op tien jaar (OLO’s). Er zijn echter grenzen ingebouwd: het rendement mag niet onder de 1,75% zakken en niet boven de 3,75% uitkomen. De referentierente voor elk kalenderjaar wordt telkens op 1 januari vastgelegd.
Die rente geldt voor bijdragen van dat jaar, en – afhankelijk van het type plan – mogelijk ook voor oudere bijdragen:
Horizontale methode (typisch voor Tak 21): de rente geldt enkel voor nieuwe bijdragen, terwijl de bestaande reserves verder opgerent worden aan de oude rentevoet.Verticale methode (typisch voor pensioenfondsen en Tak 23): de nieuwe rente geldt niet enkel voor nieuwe bijdragen maar ook voor de verdere kapitalisatie van de opgebouwde reserves.Langetermijnperspectief: pensioenfondsen presteren sterker dan het minimum
De minimumrendementsgarantie vormt een uniek beschermingsmechanisme voor de aangeslotenen. Dit mechanisme draagt op deze manier bij tot het versterken van het vertrouwen in de 2e pensioenpijler, hetgeen essentieel is voor de verdere uitbouw ervan.
Tegelijkertijd dient opgemerkt dat dit mechanisme een vangnet is, én geen plafond. Uit de gegevens van onze financiële enquête blijkt duidelijk pensioenfondsen structureel méér rendement bieden dan de wettelijke ondergrens. Pensioenfondsen kunnen dit doen door een lange termijn beleggingsstrategie te volgen voornamelijk gericht op investeringen in de in de reële economie.
Om dit te illustreren vindt u hierna een historisch overzicht (vanaf 1996) waarbij de minimumrendementsgarantie wordt afgezet ten opzichte van het gemiddelde rendement van de sector.
Niettegenstaande in sommige jaren negatief rendementen werden behaald, bedraagt het gemiddelde nominale jaarlijkse rendement van de sector (gedurende de in ogenschouw genomen periode) 5,5%, hetgeen dus veel hoger is dan het minimumrendement.
Het voorgaande wordt nog duidelijker aangetoond door een eenvoudig voorbeeld waarbij we begin 1996, 100 EUR oprenten aan respectievelijk de minimumrendementsgarantie op persoonlijke bijdragen, de minimumrendementsgarantie op patronale bijdragen, en tenslotte aan het gemiddeld rendement van de sector (een keer op basis van de rendementen van het jaar in kwestie, en een keer met het uitgevlakte gemiddelde over de afgelopen periode).
Jaar
MRG - Persoonlijke bijdragen
MRG - Patronale bijdragen
Nominaal gemiddeld rendement IBP's in betreffende jaar
Nominaal gemiddeld rendement IBP's afgelopen periode
1996
100,00
100,00
100,00
100,00
2024
253,65
166,19
473,10
473,71
2025
259,99
170,34
499,17(*)
499,81(*)
2026
266,49
174,60
527,35(*)
527,35(*)
(*)
Gezien de rendementen voor 2025 en 2026 nog niet gekend zijn, hebben we voor deze jaren rekening gehouden met het gemiddelde nominaal rendement van de afgelopen 29 jaren, zijnde 5,5%
Waar het wettelijk minimumrendement zorgt voor een essentieel vangnet, toont het rendement van pensioenfondsen dat verantwoorde risiconame loont. Dankzij hun langetermijnoriëntatie en brede spreiding realiseren pensioenfondsen rendementen die niet enkel bescherming bieden tegen inflatie, maar ook daadwerkelijk bijdragen aan pensioenopbouw die sociaal én economisch houdbaar is. In het debat over de toekomst van pensioenen is dat geen detail, maar een fundament.
Het PensioPlus team
